تئاتر سیستم گرون هولمز امیر حسین رستمی الهام پاوه نژاد

سیستم گرون هولمز یکی از تئاترهای کاملا متفاوت است. طنزی هوشمندانه درباب 4نفر که قرار  است پست مهمی را در شرکت معتبری بگیرند. بازی زیبای امیر حسین رستمی  ، الهام پاوه نژاد  طعم خیلی خوبی  به این تئاتر داده است. داستان روان شناسانه و جذاب و پر تنش پیش می‌رود تا به سرانجامی زیبا برسد. شاید آتیلا پسیانی این حرفها را تئاتر نمی‌داند    ولی چه باید کرد که برای آشتی با تئاتر اول باید تماشاچی را میخکوب صحنه کرد. اصولا تئاتر با متن خارجی ببینید و حالش را ببرید. چون توی تئاترهای ایرانی غم و سیاسیگری یا غم سیاسیگری هزار بار دارد شیپور میزند.  مثلا این دفعه تئاتر 21 بار مردن در 30 روز را با متن ایرانی و کارگردانی صابر ابر و بازی مهناز افشار دیدم. بازی مهناز افشار خوب بود. اما آن درخشش و جلای لازم را در ساختن یک تئاتر دو نفره نداشت. تئاترش یک نقش منفعل دیگر هم داشت که اصلا بازی اش تئاتری نبود. همین باعث شده بود مهناز افشار یک مونولوگ کامل از این تئاتر بسازد. مونولوگی که قهرمانش هم خودش بود. بماند. اما تئاتر سیستم گرون هولمز مدرن و ملموس است. ریتم تند و مناسبی دارد. شراره های طنز از گوشه هایش دارد بیرون میزند. چنین تئاترهایی به نظر می رسد باید سلیقه ی کف تئاتری ما یعنی مخاطب های تئاتر را فراهم کند.