360 درجه

360 درجه

روزمره -ادبیات داستانی و غیره
360 درجه

360 درجه

روزمره -ادبیات داستانی و غیره

درباره فیلم بچه با یک دوچرخه – 2011 – برادران داردنDardenne

عنوان به طور مشخص بازیگوشانه طراحی شده است. قهرمانی که اصلا مثل آدمهای کامل رفتار می‌کند. با هوش است ولی سازنده این آزادی را داده است که گاهی بچه باشد. The kid with a bike فیلمی است که مانند اغلب فیلمهای برادران داردن ضد قصه است. کشمکش‌ها بسیار ساده و در بعضی پلانها طولانی بودن، حرکات دوربین به شکل مستند گونه‌ای سعی در طولانی و ملال آور بودن جریان زندگی دارند. البته زیاد از این دو برادر فیلم ساز خوانده‌ام و مجاز به تکرار نیستم. فیلم داستان پسر بچه‌ای است که مادر ندارد. پدرش به علت مشکلات مالی و دیگر که اسمی از آن در فیلم برده نمی‌شود، می‌خواهد در کارگاه شیرینی پزی خود سر کند، گذشته‌ای از پسر بچه وجود دارد که با کشف مشکلات فراوان مالی پدر با فروش دوچرخه‌ی پسرک، موبایل و غیره جلوی چشم بیننده می‌آید. در یک صحنه با تعقیب و گریز در  مرکز پزشکی یک مجتمع آپارتمانی پسر بچه برای گیر نیفتادن محکم به زنی می‌چسبد.

 این انتخاب تا پایان او را به سرنوشت انتخاب‌گر خود پیوند زده است. کودکی که بر خلاف پدرش که فقط به خاطر ترس از پلیس حاضر به گرفتن پول دزدی نیست، سطح انتخاب‌گر بالاتری دارد. 




 یکی از زیباترین انتخابهای کودک پذیرفتن کتک کاری اشتباه و تاوان پس دادن و افتادن از درخت است. نمای پایانی می‌تواند آزادانه نمای بازی از جامعه و شهر و حضور چنین دنیایی برای پسرک و مادر انتخابی‌اش باشد. چیزی که در ابتدا با صحنه‌های بسته و عصبی دوربین روی دست درباره پسر می‌فهمیم دنیای پسرک محدود به خودش است. این تحول شخصیت پسر نوجوان در کشمکشهایی که در لوکیشنهای کم و آشنا شده در طول فیلم اتفاق می‌افتد، می‌تواند به فیلمساز کمک کند، تا آنجا که ممکن است تحولات آدمها درونی است و حاصل تغییر هیچ چیز بیرونی به نظر نمی‌رسد. به عنوان مثال پدر همان کارگاه خود را دارد ولی دیگر پدر او نیست. این روش در پر رنگ کردن قصه پردازی به نظر شخصی بنده خیلی جذاب و کاراست.  قصه‌هایی که به راحتی می‌توانند به دلیل عدم تنوع موقعیت دچار ملال شوند. اما دنیای روانی آدمهای قصه بسیار قابل تامل و زیباست.

از صفحه ویکی برادران داردن : 


برادران داردن، ژان-پیر داردن (به فرانسویJean-Pierre Dardenne) (زاده ۲۱ آوریل ۱۹۵۱ در لیژ، بلژیک) و لوک داردن (به فرانسویLuc Dardenne) (زاده ۱۰ مارس ۱۹۵۴ در لیژ،بلژیک) زوج فیلم‌ساز بلژیکی هستند. آنها فیلم‌نامه‌نویسی، تهیه و کارگردانی فیلم‌هایشان را با همدیگر انجام می‌دهند.

داردن‌ها ساختن فیلم‌های داستانی و مستندشان را از اواخر دهه ۱۹۷۰ آغاز کردند، اما برای نخستین بار در میانه دهه ۱۹۹۰ با فیلم «قول» در عرصه جهانی مطرح شدند، این فیلم در بخش دو هفته کارگردانان جشنواره فیلم کن نظر منتقدان را به خود جلب کرد. اما آنها اولین جایزه مهم بین‌المللی خود را هنگامی به دست آوردند که فیلم رزتا در جشنواره فیلم کن ۱۹۹۹، برنده نخل طلا شد. رزتا جایزه بهترین بازیگر زن آن جشنواره را نیز برای امیلی دوکنبه ارمغان آورد. همه آثار داردن‌ها از زمانی که در جشنواره کن حضور داشته‌اند، در بخش رقابتی به نمایش درآمده‌اند و در هر دوره برنده یکی از جوایز اصلی آن شده‌اند.

در سال ۲۰۰۲، بازیگر فیلم «پسر» (Le Fils) برنده جایزه بهترین بازیگر مرد کن شد و در سال ۲۰۰۵ دومین نخل طلای کن را برای فیلم بچه به دست آوردند. سکوت لورنا دیگر ساخته آنها برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه در ۶۱امین جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۸ شد.

آخرین فیلم آنها، پسری با دوچرخه در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۱ جایزه اصلی را دریافت کرد. ژان پیر به عنوان رئیس هیئت داوران بخش‌های سینه‌فونداسیون و فیلم‌های کوتاه جشنواره فیلم کن ۲۰۱۲ معرفی شد.


برادران داردن، در شهر صنعتی
 سُرَن در استان لیژ به دنیا آمدند و بزرگ شدند، شهری واقع در والونیای فرانسوی‌زبان که تا پیش ازسکوت لورنا (۲۰۰۸)، تمامی فیلم‌های خود را در آن ساخته بودند. رزتا نخستین فیلم بلژیکی بود که موفق به کسب جایزه نخل طلا شد. پس از آنکه فیلم بچه دومین نخل طلا را برای داردن‌ها به ارمغان آورد، آنها را در شمار معدود صاحبان چنین افتخاری قرار داد. کارگردانانی مانند فرانسیس فورد کاپولا، بیله اوگوست، امیر کوستوریتسا و شوهئی ایمامورا در باشگاه دارندگان دو نخل طلا قرار دارند.[۱]فیلم‌ها و افتخارات
 [ویرایش]


فیلم‌شناسی [ویرایش]

منابع و پانویس [ویرایش]

  1.  رحیمیان، بهزاد. دانش‌نامه سینمایی کارگردانان. چاپ اول. تهران: روزنه‌کار، ۱۳۹۰.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Dardenne brothers»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ‏‏۱۶ آوریل ۲۰۱۲).

پیوند به بیرون [ویرایش]