داستان کوتاه و رمان - جامعه شناسی -فلسفه -معرفی کتاب - نقد فیلم
داستان کوتاه و رمان - جامعه شناسی -فلسفه -معرفی کتاب - نقد فیلم
پدر کشاورزی و ترانهی ایران بعد از استاد حسن شماعی زاده، خود داریوش اقبالی است. اونجای متن ترانه که حسن شماعی زاده میگه: این خونه رو کی ساخته؟ طبیعتا این پرسشگری و مطالبه گری چیزی را عوض نمیکند ولی در جواب میگوید اوستای بنا ساخته و البته چون با چوب نعنا ساخته است، به صراحت مسالهی تحریمها را پیش بینی نموده و با شادی و طرب ویژه ی خود، این پیش بینی را در صدر تحریمهای ناجوانمردانه حتی در زمینه ی مصالح ساختمانی قرار میدهد. اما بعد از این پرده گشایی و اطلاع رسانی، نوبت به دکلمهی زیبای استاد داریوش اقبالی میرسد که با سیاستهای هرس کردن در کلیهی بخشهای جهاد کشاورزی مخالف است: گیرم که میبرید. گیرم که میکشید، با رویش ناگریز جوانه چه میکنید؟ که دقیقا اشاره به آب و هوای خوب شمال و رویش مجدد گیاهان پاجوش آن هم در ابتدای فروردین دارد. اینجا مشخص میشود در آن موقع که اکثر خواننده ها در حال استعمال – اون جمعه به جمعه سرو گوشش میجنبه- یا فوقش – مهمون اومد مهمون اومد اون که یه روزی رفته بود، بودند، ایشان با اطلاعات فوق قوی در زمینهی کشاورزی افسردهی نباتات در خاک سیاه استپ، نقش بزرگی در فرهنگ کشاورزی آوازی ایران ارائه نمود و البته در سالهای بعد نیز ارادهای قوی برای ترک خاک سیاه و بازگشت به طبیعت و بغل کردن زندگی در کافههای لس آنجلس در پیش گرفت. راهش پر رهرو باد. #عمار_پورصادق #شماعی_زاده #حسن #آواز #ترانه #تپش #لس_آنجلس